Dit was een trialcompetitie van 11 wedstrijden per jaar welke in korte tijd in geheel Nederland bekend was. Natuurlijk, de trialsport zat toen enorm in de lift. Ook was er een enorme belangstelling voor de jeugdtrial; deze groeide als kool. De wedstrijden voor de Prijs van Baarlo hadden niet te klagen over belangstelling. Over het gehele jaar gezien hebben ruim 100 triallisten uit het gehele land aan de Prijs van Baarlo deelgenomen. O.a de gebroeders Wim en Marc Waeijen, triallisten van MC Roggel, op hun Kabouter Montesa. In ons enthousiasme hadden we deze competitie de naam “Grote Prijs van Baarlo” mee gegeven maar dit kon geen goedkeuring vinden bij de KNMV want Grand Prix en Grote Prijs zijn bij de FIM vastgelegd voor internationale wedstrijden. Het werd uiteindelijk De Prijs van Baarlo. Weliswaar geen Grand of Grote maar wij wisten wel beter. In die tijd hadden we nog geen vast clubgebouw. Een oude schaftkeet, dat was alles wat we bezaten, deed dienst als telkamer/wedstrijdsecretariaat. Deze moest wel voor elke wedstrijd opgehaald en teruggebracht worden.
Op het eerste trialterrein ‘De Koeberg’ kon men inschrijven. Later toen we op D’n Heijacker gingen rijden moest men eerst inschrijven in Manege Berckterheide, ons clublokaal. Daarna verplaatste het secretariaat zich snel naar de afgraving waar de wedstrijd verreden werd. Op het einde van het seizoen was er een heuse prijsuitreiking: bekers voor de kampioenen en voor iedereen een stoffen jaarkalender met het BTC logo erop. Op de kalender werden de wedstrijddagen voor het volgende jaar aangegeven. Later werd die stoffen kalender vervangen door een tegel met daarop de wedstrijddagen van ‘De Prijs van Baarlo’ gedrukt.
